De NRC-groep

Hieronder de groepsfoto op het achterdek bij het zwembad, gemaakt door Colin.

Staand van links naar rechts:
Deddeke, Ruud, Diana, Govert, Engelien, Colin, Karen, Herman, Astrid, Bob, Jaap, Cox, Jan, Ramsey.
Zittend: Monique, Ton, Grietje, Wouter,  Louis,Ilona, Paul, Wim, Judith, Greet, Herman, Nelly, Henny, Frederic

Van Karen nog een tweede groepsfoto, met Ilona liggend voor (niet nat, trouwens)

De reis op de kaart

Deze kaart hebben we gekregen op de laatste dag van de reis. Hier kun je zien waar we langs zijn gevaren en waar we aan land zijn geweest.

Zondag 1 december in Buenos Aires

Vandaag met Colin en Ilona door de stad gelopen. Gezellig, lekkere koffie met taart.

Niet helemaal op onze bestemming aangekomen (natuurhistorisch museum), maar het was erg leuk om weer in deze sfeer te zijn. Lekker warm, de hele zomercollectie hangt tussen de kerstversiering in de etalages.

Geluncht met de groep tegenover het Evitamuseum. Leuke afsluiting van een prachtige reis.

Om 10 uur gevlogen vanaf Buenos Aires, de volgende dag om ongevier 16.00 uur waren we weer op Schiphol. Met de trein terug, tegen 7 uur thuis.

Intermezzo: mijn camera

Een paar keer vragen gehad over de foto's.
Die van mij zijn allemaal gemaakt met de Sony Cybershot DSC HX300. Een compactcamera met 50x  automatische zoom. Het zoombereik is van 24 tot 1200mm. Je kunt je onderwerpen goed dichterbij halen, zoals  de keizerspinguin, die ik met het blote oog eigenlijk niet kon zien. Ook  macrofotografie gaat heel goed. De lenzen zijn van Carl  Zeiss.

Natuurlijk gaat het allemaal veel beter op Antarctica dan thuis door het intense en prachtige licht.
Dat was ook meteen de uitdaging. Ik heb mijn toestel  bij de fotograaf gekocht (De Boer  Coevorden) en bij aankoop en ook later veel goede tips gekregen. Van de mooiste foto's ga ik een fotoboek maken, daar gaat maximaal 10% in van alles  wat ik heb. Lastig, er moeten ook een heleboel mooie uit. Foto de Boer wil daar bij helpen.

Op Antarctica  heb ik  vrijwel steeds gebruik gemaakt van het polarisatiefilter, eigenlijk een soort polaroidfilter voor je lens. Daardoor  krijg je mooie contrasten en veel relief  in sneeuw  en ijs. Hij is instelbaar, afhankelijk van het licht.
Meestal was het licht  nog te sterk voor het filter. De meeste foto's met sneeuw heb ik  een stapje onderbelicht. Samen met het filter kwam het dan goed. Een enkele keer had ik achteraf het filter weg moeten halen. Bij te weinig licht krijg en bruine waas.
Een derde optie bij veel licht was  werken met verschillende instellingen voor witbalans, maar dat  vond ik niet zo'n succes.

De meeste foto's heb ik met de automaat gemaakt, standje superieur automatisch, met extra scherp beeld en goede belichting (er  werden meerdere opnamen per keer gemaakt  en over elkaar gelegd), blur (bewegingsonscherpte)- en ruisonderdrukking (afwijkingen in kleur op  bepaalde plekken op de foto). In deze stand kun je de onderbelichting wel zelf instellen.
 De foto's nemen meer geheugen in op je kaart, maar ik  had er meer bij me en ik heb alle foto's ook meteen op de minilaptop gezet. Dat was ook om te voorkomen dat ik niets  meer zou hebben als mijn fototoestel in het water zou vallen of iets anders ergs zou gebeuren.

Heel verrassend was het gemak waarmee de nachtopnames in Ushuaia lukten, met de camera geleund op de reling van het  balkon.

Het voordeel van deze camera is dat hij minder zwaar is dan een spiegelreflex en je alle lenzen in een hebt. Nadeel is dat hij toch weer een stuk groter en onhandiger is dan  een klein compactcameraatje, dat je in je zak hebt. Ik  heb voor de snelle momenten (zeeleeuwen, de walvis) wel wat kansen gemist. Ook  aan tafel ga je niet zo snel fotograferen met  zo'n toestel. Deddeke heeft  zo een paar heel mooie momenten vastgelegd.

Beetje kijken en knipsen maar!

Intermezzo: maandag verder

Ik ga nu even pauzeren met het blog, tot we weer thuis zijn.
Dan komen de foto's er bij in de tekst. Ze komen tussen de oudere blogberichten, ze staan dan op datum.
Er zijn ook foto's van een aantal aquarellen, die Deddeke heeft gemaakt tijdens de reis.

Een van de risico's die Antarcticagangers lopen is volgens een van de gidsen dat ze al hun mooie foto's aan al hun vrienden laten zien.
Dan houd je er maar weinig over.

Om even over na te denken dus.

Mijn plan is verder om een papieren fotoboek te maken met een selectie van de mooiste foto's.

Tot dan!
Toch alvast een begin!

Vrijdag 29 november: Het Beagle Kanaal en Ushuaia

De laatste dag varen we door het Beagle Kanaal. Mooie uitzichten, prachtige bergen en woken, maar wel met een wat melancholisch gevoel. Het is nu echt voorbij.

Voorbereidingen voor het aanmeren

's Avonds vanaf het balkon uitzicht op de verlichte stad.

Inpakken, nog een keer slapen op het schip.
Morgenochtend vliegen we naar Buenos Aires.

Vrijdag 29 november, de laatste zeedag, afscheid van de gidsen

Vandaag de laatste zeedag. Jammer dat het bijna voorbij is. Maar ook hier weer verrassingen. We staan vroeg op om Kaap Hoorn te zien, het hoort bij Chili.

Foto's vanaf het balkon! 

Warm aankleden en dan naar het dek, om Kaap Hoorn te zien.

Dan blijkt ook, dat er dolfijnen zijn rondom het schip. Prachtig, ze scheren door het water, soms met hun rugvin net boven water, ze komen vlakbij het schip.

We varen verder richting Beagle kanaal. We krijgen een presentatie van de gidsen over de hoogtepunten van de reis en ook wat persoonlijke impressies van ze, in de theaterzaal.

theaterzaal

Een deel van de gidsen in de zaal

Rafael vertelt, dat het schip na ons niet door het Lemairekanaal kon vanwege het ijs. Ook de landing in Port Lockroy, bij het postkantoor kon niet. We hebben heel veel geluk gehad met het weer en met het ijs, de afgelopen week.

Rafael

Voor de gidsen waren er meerdere hoogtepunten: de variëteit aan soorten die we hebben gezien, zoals de springende bultrug, de keizerspinguïn, de landing op het ijs en het contact met de jonge zeeolifant.

Simon

Zij vertrekken over 2 dagen opnieuw naar het Antarctisch schiereiland.

Hieronder een foto van de gidsen voor het schip, bovenop de kapitein:

Onze favorieten: Marcel uit Costa Rica, Jorge uit Colombia, Simon uit Wales en Rafael uit de Elzas.

Er komt een link op de website van de maatschappij du Ponant met het logboek en de kaart.
We krijgen de detailkaart met de hele tocht ook op papier mee.

Leuk, is goed over nagedacht.

We beginnen met inpakken.