Die van mij zijn allemaal gemaakt met de Sony Cybershot DSC HX300. Een compactcamera met 50x automatische zoom. Het zoombereik is van 24 tot 1200mm. Je kunt je onderwerpen goed dichterbij halen, zoals de keizerspinguin, die ik met het blote oog eigenlijk niet kon zien. Ook macrofotografie gaat heel goed. De lenzen zijn van Carl Zeiss.
Natuurlijk gaat het allemaal veel beter op Antarctica dan thuis door het intense en prachtige licht.
Dat was ook meteen de uitdaging. Ik heb mijn toestel bij de fotograaf gekocht (De Boer Coevorden) en bij aankoop en ook later veel goede tips gekregen. Van de mooiste foto's ga ik een fotoboek maken, daar gaat maximaal 10% in van alles wat ik heb. Lastig, er moeten ook een heleboel mooie uit. Foto de Boer wil daar bij helpen.
Op Antarctica heb ik vrijwel steeds gebruik gemaakt van het polarisatiefilter, eigenlijk een soort polaroidfilter voor je lens. Daardoor krijg je mooie contrasten en veel relief in sneeuw en ijs. Hij is instelbaar, afhankelijk van het licht.
Meestal was het licht nog te sterk voor het filter. De meeste foto's met sneeuw heb ik een stapje onderbelicht. Samen met het filter kwam het dan goed. Een enkele keer had ik achteraf het filter weg moeten halen. Bij te weinig licht krijg en bruine waas.
Een derde optie bij veel licht was werken met verschillende instellingen voor witbalans, maar dat vond ik niet zo'n succes.
De meeste foto's heb ik met de automaat gemaakt, standje superieur automatisch, met extra scherp beeld en goede belichting (er werden meerdere opnamen per keer gemaakt en over elkaar gelegd), blur (bewegingsonscherpte)- en ruisonderdrukking (afwijkingen in kleur op bepaalde plekken op de foto). In deze stand kun je de onderbelichting wel zelf instellen.
De foto's nemen meer geheugen in op je kaart, maar ik had er meer bij me en ik heb alle foto's ook meteen op de minilaptop gezet. Dat was ook om te voorkomen dat ik niets meer zou hebben als mijn fototoestel in het water zou vallen of iets anders ergs zou gebeuren.
Heel verrassend was het gemak waarmee de nachtopnames in Ushuaia lukten, met de camera geleund op de reling van het balkon.
Het voordeel van deze camera is dat hij minder zwaar is dan een spiegelreflex en je alle lenzen in een hebt. Nadeel is dat hij toch weer een stuk groter en onhandiger is dan een klein compactcameraatje, dat je in je zak hebt. Ik heb voor de snelle momenten (zeeleeuwen, de walvis) wel wat kansen gemist. Ook aan tafel ga je niet zo snel fotograferen met zo'n toestel. Deddeke heeft zo een paar heel mooie momenten vastgelegd.
 |
| Beetje kijken en knipsen maar! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten